مقدمه:
استان البرز با وسعتی معادل 5284 کیلومتر مربع و با در بر داشتن  3/0 درصد از پهنه ایران سرافراز، در سال 89  تاسیس گردید . این استان دارای 6 شهرستان ، 13 بخش ، 17 شهر ، 29 دهستان و 254 روستا است و بر اساس آمار 1395 دارای جمعیتی برابر 2712400 نفر که معادل 4/3 درصد جمعیت کشور می باشد .
استان البرز رتبه دوم کشور را در میزان خالص مهاجرت با رقم 1/4 درصد و رتبه اول مهاجران وارد شده را با میزان 9/7 درصد به خود اختصاص داده است. نرخ رشد جمعیت استان در بازه زمانی 90 تا 95 برابر 37/2 درصد بوده که در قیاس با میزان کشوری که 24/1 می باشد ، حدود دوبرابر است.  تراکم جمعیتی استان  513 نفر در کیلومتر مربع معادل 46/10 برابر میانگین کشوری می باشد و پس از استان تهران دومین استان پر تراکم جمعیتی کشور می باشد.  93 درصد از جمعیت استان البرز را شهرنشینان شکل داده اند و مابقی جمعیت استان در روستاها سکنی دارند و 2/92 درصد از این جمعیت با سواد هستند.
استان البرز خطه ای ارزشمند از سرزمین ایران است که از قدیم الایام مهد مراکز علمی، پژوهشی و تحقیقاتی همچون موسسه سرم سازی رازی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، پژوهشگاه مواد و انرژی ، موسسات تحقیقاتی پرشمار در حوزه کشاورزی بوده وامروز هم 147 شرکت دانش بنیان را در خود جای داده است و توانسته رتبه چهارم کشوری را در فعالیت استارت آپ ها به خود اختصاص دهد.
استان البرز نه تنها توانسته نام و نشانی پر افتخار برای خود در حوزه علم و فناوری کسب نماید بلکه از دیرباز مهد بزرگان اندیشه و فرهنگ و هنر نیز بوده است .
نمی توان از نهضت مشروطیت ایران زمین سخنی به میان آورد و از شیخ هادی نجم آبادی نگفت .
نمی توان دکتر محمد مصدق نخست وزیر دولت ملی ایران را در البرز ندید . نمی توان از نو اندیشی دینی گفت ، خواند و نوشت و آیت الله سید محمود طالقانی» ابوذر زمان» را از یاد برد . نمی توان از جریان روشنفکری متعهد به ملت یاد کرد و نام جلال آل احمد را بر زبان نیاورد . مگر می توان از اندیشه دینی ، فقاهت و رسالت علمای دین سخن به میان آورد و از شیخ محمد تقی برغانی، مشهور به شهید ثالث نگفت. مگر می توان از هنر خوشنویسی آمیخته به حکمت شرق سخن به میان آورد و از میر خانی ها و امیر خانی ها و درویش عبدالمجید طالقانی سخن به میان نیاورد .  استان پر صلابت البرز ، تمدنی نه هزار ساله محوطه ازبکی را در خود جای داده است و آثار مکشوفه تپه خوروین و موشه لان در ورودی موزه ایران باستان، شناسنامه ای گویا برای تاریخ و تمدن این سرزمین است . این دیار نه تنها از علم بهره ها برده، نام آوران فرهنگ اندیشه و هنر را در خود پرورانده و سلحشوران غیرتمندی برای دفاع از کیان این ملک و ملت را در آغوش خود به بالندگی رسانده است بلکه از نعمت خدادادی طبیعت زیبا و مفرح نیز بهره ها دارد .
از زیباترین جاده های جهان می توان جاده چالوس را نام برد و از زیباترین طبیعت موجود در کشور می توان در    شهرستان های طالقان، ساوجبلاغ و نظر آباد شواهدی گویا و روح افزا را دید . زیبایی کوهستان آن چنان است که صدای آبشار های روان و جاری آن بر ذهن ها می نشیند و پهن دشت آن چنان است که نمی توان زیبایی های آن را از خاطر ها و خاطره ها زدود و کویر آن نشان از زیبایی طبیعت در کنار سخت کوشی مردمان این سامان دارد. مجموعه این ویژگی ها، البرز پرافتخار را چنان کرده که چونان رنگین کمانی از اقوام در سپهر پرنقش ایران جلوه گری می کند . رنگین کمانی که فارس و کرد و ترک و لر و گیلک و عرب و بلوچ به زیبایی و مهربانانه در کنار هم می زیند و هر یک نقشی بر این بهشت روی زمین هستند تا بر زیبایی خود و دیگری بیافزایند، و این زیبایی چنان عیان است که آن را ایران کوچک نامیده اند. ایران کوچک امروز علیرغم توانمندی هایی که می تواند فردایی روشن را برای آن رقم بزند با مشکلات اجتماعی و اقتصادی پر شماری نیز دست به گریبان است که استاندار به عنوان نماینده عالی دولت سعی وافر بر این موضوع داشته باشد تا با تمرکز بر حوزه های اقتصادی و اجتماعی، ضمن کارگشایی از مسائل اقتصادی مبتلا به استان بتواند مسائل اجتماعی و فرهنگی البرز را دقیق بشناسد و در حوزه عمومی از سرمایه اجتماعی موجود در البرز بهره بگیرد تا با رویکرد جامع اقتصادی و اجتماعی البرز را در مسیر توسعه برای رسیدن به فردایی بهتر راهبردی نماید.

فایل دانلود:
فایل پیوست (1)
فایل پیوست (2)
فایل پیوست (3)